Psychologia humanistyczna

Psychologia Humanistyczna - zwana również psychologią ja (protest przeciw behawioryzmowi i psychoanalizie).

Osoba składa się z dwóch podsystemów czyli „ja” i z „organizmu” i aby człowiek który chce być autentyczny niezależny i zadowolony musi stanowić harmonijną całość z tymi dwoma podsystemami. 

Wg psychologów humanistycznych podstawową wartością natury ludzkiej jest rozwój uwarunkowany przez czynniki wewnętrzne siły decydujące o jego przebiegu tkwią w człowieku motywacja jest funkcją całego organizmu a nie jego elementów takich jak popędy czy potrzeby główna tendencja w działaniu człowieka to dążenie do samorealizacji.

Psychologowie humanistyczni przyjmują ze człowiek jest z natury dobry ze jego działania są konstruktywne i pozytywne ludzkie zachowanie uwarunkowane jest przez teraźniejszość   

Metoda: subiektywizm

   

Założenia dotyczące natury ludzkiej wg Bugentala

§ Człowiek nie jest sumą elementów składowych, ale bytem unikatowym. Mamy do czynienia z osobą, a nie z organizmem.

§  Istotą człowieka jest ludzki kontekst – bycia z związku z innymi. Waga relacji interpersonalnych.

§  Człowiek jest samoświadomy. Samoświadomość to podstawowy fakt naszego doświadczenia – ma ciągły, wielopoziomowy charakter, aż do nieświadomości włącznie.

§  Człowiek ma możliwość wyboru (danego w doświadczeniu)

§  Jest bytem intencjonalnym: ma cele, wartości, tworzy i odbiera znaczenie.

Wg Maslowa istnieją dwa typy miłości

· miłość typu D (rozumiana jako potrzeba podobnie jak potrzeba jedzenia miłość ta jest z reguły egoistyczna i mało autentyczna rządzą nią prawa konsumpcji człowiek dążący do samorealizacji odrzuca tego typu miłość)

· miłość typu B (jest autentycznym stosunkiem dwóch autonomicznych osób które chcą nie tylko brać ale również dawać miłość typu B stanowi akt rozwoju jednostki)

Cel psychologii humanistycznej – badanie aktualnego doświadczenia i bezpośrednich przeżyć a więc tego co znajduje się w polu fenomenologicznym

Techniki/metody humanistyczne:

-samoopis

-samoocena

-Q-sort (technika ta pozwala określić autoportret osoby i porównać go z portretami innych ludzi)

-specyficzne badania eksperymentalne

Cele psychologii humanistycznej

· dążenie do integracji osobowości (wychowanie ludzi których myśli i działania były by zgodne)

· rozwój autonomii jednostki (uniezależnienie jej od przypadkowych bodźców i nacisków zewnętrznych a także od przeszłości )

· kształtowanie postaw allocentrycznych (koncentrowanie uwagi na innych a nie na samym sobie)

· rozszerzenie świadomości (wychowanie ludzi zdolnych do refleksji nad życiem

· formułowanie tożsamości (która pozwala odpowiedzieć na pytanie „kim jestem” która jest względnie stabilnym układem w zmieniającym się świecie)

stanowiska wobec różnorodnych koncepcji człowieka

· eklektyczne (zwolennicy uważają ze każdy kierunek badań wniósł coś nowego i oryginalnego do wiedzy człowieku i jedynie próby integracji tych osiągnięć pozwolą w przyszłości stworzyć ogólnie akceptowaną teorię psychologiczną)

· klasyczne (różne koncepcje człowieka są wobec siebie konkurencyjne i tylko jedna z nich pozwala lepiej niż inne opisać i wyjaśnić ludzkie czynności badacz więc musi dokonać wyboru)


Źródła: J. Kozielecki "Koncepcje psychologiczne człowieka" Żak