W 1924 roku Carney Landis, absolwent psychologii na Uniwersytecie w Minnesocie opracował eksperyment badający, czy różne emocje tworzą wyraz twarzy charakterystyczny dla konkretnego uczucia.

Celem tego eksperymentu było sprawdzenie, czy wszyscy ludzie mają wspólne wyrażenia, kiedy czuje niesmak, szok, radość, i tak dalej. 

Większość uczestników eksperymentu była studentami. Wywieziono ich do laboratorium, gdzie byli wystawiani na różne bodźce mające na celu wytworzenie konkretnie pożądanej emocji i w konsekwencji – reakcji mięśni twarzy. Tymi bodźcami były na przykład: zapach amoniaku, filmy pornograficzne i dotykanie żab,  ich twarze pokryto czarnymi liniami - w celu zbadania ruchów mięśni twarzy. Zostały one następnie wystawione na różne bodźce mające na celu stworzenie silnej reakcji. Każda osoba była fotografowana jak reaguje. . Jednak kontrowersje wokół badań budziła ostatnia część testu.

Uczestnikom pokazywano żywe szczury i kazano je ściąć. Podczas, gdy wszystkim uczestnikom przekazano tę myśl, to aż jedna trzecia wykonała polecenie. Sytuację pogarsza fakt, że większość uczniów nie miał pojęcia, jak wykonać tę czynność w sposób humanitarny, a zwierzęta zostały zmuszone do wielkiego cierpienia. Dla tych, którzy odmówili wykonywania zadania, Landis podnosił nóż i obcinał przy nich głowę zwierząt.

Kontrowersje pracy wzbudził fakt, że badania nie wykazały, że ludzie mają wspólny zestaw unikatowych wyrazów twarzy. Landis nie wykrył wzorca reakcji mięśni twarzy odpowiadającego poszczególnym emocjom, ale jego badanie i tak z pewnością zapisze się na stałe w historii psychologii.

Wyraz twarzy podczas dekapitacji szczura

Żródła:

Notatki osobiste